W branży UX lubimy twarde dane. To na nich chcemy opierać projekty aplikacji, stron internetowych czy innych, wszelkiego rodzaju interfejsów. Wydawałoby się, że eyetracking to idealna odpowiedź na tę potrzebę – dzięki tej technice dowiadujemy się, na co nasi użytkownicy rzeczywiście patrzą, niezależnie od ich deklaracji. Czy eyetracking jest zatem idealną metodą do badania interfejsów?

Jeżeli badania są lub będą elementem procesu projektowego w Twojej organizacji, prędzej czy później pojawi się wyzwanie przeprowadzenia sesji badawczych “w terenie”, bez udogodnień biura. Jako badacze i projektanci, powinniśmy docierać tam, gdzie obecni są potencjalni użytkownicy.

Rozpoczynając współpracę z klientami, często słyszymy, że bardzo dobrze znają swoich użytkowników, wiedzą, jakie są ich potrzeby i oczekiwania. Realizacja kilkudziesięciu projektów pozwala nam śmiało stwierdzić, że jest to perspektywa, którą należy weryfikować. Spotkanie z człowiekiem, zderzenie z kontekstem w jakim funkcjonuje, a tym samym możliwość zdefiniowania problemów, z jakimi zmaga się w kontakcie z produktem, to o wiele więcej niż dane demograficzne czy segmentacja.

Badania użyteczności aplikacji mobilnej PIT APP trwały 12 tygodni. W tym czasie zaprojektowaliśmy badanie, zrekrutowaliśmy uczestników i przeprowadziliśmy dwie tury testów użyteczności. Wypracowane rekomendacje i poprawki wprowadzone do prototypu pozwoliły na skrócenie czasu potrzebnego na wypełnienie zeznania podatkowego o blisko połowę.

Z jakich narzędzi skorzystać, jeśli interesuje nas tworzenie rozwiązań, które nie mają precedensu? Co zrobić, gdy naszą ambicją, a może wręcz wyznaczonym zadaniem jest projektowanie makro-, a nie mikroinnowacji?